Bij theater maken gaat het over het dramatische spel, over ‘doen alsof. In verhalen, cultureel erfgoed, gedichten, films, je eigen leven komen leerlingen vormen van drama tegen. Door zelf te spelen en door te kijken naar theater worden leerlingen geraakt, verwonderd, meegenomen in de wereld van verbeelding. Onze wereld ervaren we vanuit een verschillend perspectief; we leven in een diverse samenleving en het is daarom van belang dat leerlingen elkaars cultuur leren kennen en zich in het leergebied herkennen.

 

Theateronderwijs heeft een positieve invloed op de groepsvorming, sociale vaardigheden, taal en communicatie. De leerlingen leren, naast het verrijken van hun woordenschat, op een creatieve manier met taal om te gaan.
De leerling werkt samen en draagt bij aan het spel door zich te concentreren op zichzelf en de ander. Drama doet een beroep op het inlevingsvermogen, op het vermogen om te improviseren, rekening te houden met de ander en samen de problemen op te lossen.  Het jezelf leren presenteren zowel verbaal als non-verbaal helpt leerlingen om te gaan staan voor waar je voor wilt staan en draagt bij aan het zelfvertrouwen! 

​

In de praktijk hebben educatieve activiteiten van basisscholen vaak weinig te maken met de visie en structuur van de school. Een vakdocent (eventueel met andere disciplines) kan een ondersteunende, creatieve, inspirerende en frisse kijk bieden. Door samen een plan te maken gaat een school bewuster kiezen voor wat men wil dat geleerd wordt per bouw. Deze bouwstenen vertegenwoordigen de keuzes voor de culturele activiteiten van de school. 
Het vergt een nauwe samenwerking van de school (directie en leerkrachten) en de vakdocenten om een plan te maken, uit te voeren, te evalueren en bij te stellen.  

​